Odnajdowanie harmonii: Znaczenie samoopieki i dobrego samopoczucia w życiu

Tekst z serii “Kroniki Holistycznego Uzdrawiania: odżywianie ciała, umysłu i duszy w drodze do zdrowia” Nisargi Eryka Dobosza

Witajcie poszukiwacze uzdrowienia i samopoznania!

Jako osoby poszukujące duchowości na pierwszym planie często stawiamy dążenie do głębszego zrozumienia celu życia. Zamiast skupiać się na osiąganiu, decydujemy się poszukiwać misji naszej duszy oraz z miłością i współczuciem służyć naszym społecznościom. Podróż ta niesie ze sobą nie tylko szczęście, ale także głębokie poczucie spełnienia. Jednak w naszym oddaniu wyższym powołaniom, zapominamy czasami o kluczowej roli samoopieki w utrzymaniu tej delikatnej równowagi między misją a własnym dobrym samopoczuciem.

Samoopieka jest gwiazdą przewodnią, która pomaga nam nawigować w tej podróży, a także pozwala zharmonizować naszą duchową misję z potrzebami fizycznymi, emocjonalnymi i energetycznymi. Przypomina nam ona o tym, że nawet dążąc do zrealizowania swoich misji zmieniania świata, musimy
jednak dbać o znajdowanie również czasu dla siebie – czasu na pielęgnowanie naszego świata wewnętrznego oraz na chwile wytchnienia od codziennych obowiązków.

Praktykowanie samoopieki zmusza nas do zapewnienia sobie tych świętych chwil, w których możemy po prostu być, cieszyć się prostymi przyjemnościami życia oraz wygrzewać się w miłości i wsparciu naszych bliskich. Takie momenty to okazje, by na nowo odkrywać własne człowieczeństwo, a także okazje na pielęgnowanie więzi z rodziną i przyjaciółmi, co z kolei pozwala odnaleźć ukojenie i nabrać nowych sił życiowych. Już samo nasze połączenie z naturą staje się samo w sobie praktyką duchową, oferując nam sanktuarium, w którym możemy zaznać odpoczynku, zregenerować siły i na nowo połączyć się z energią Ziemi.

Dla osób pełniących role wiążące się z pomaganiem innym w ich podróżach duchowych – np. dla terapeutów, przewodników duchowych czy uzdrowicieli – dbanie o siebie staje się tym ważniejsze. Zawody te wystawiają nas na kontakt z różnymi historiami, traumami i emocjami osób, którym służymy. Aby zapewnić przestrzeń dla rozwoju i uzdrowienia, musimy najpierw, w ramach aktu głębokiej duchowej służby, zadbać o własne dobre samopoczucie.

W toku mojej osobistej podróży udało mi się odkryć różne sposoby na zatroszczenie się o siebie, z których każdy oferuje unikalną drogę do duchowego dobrostanu. Kontakt z naturą, niezależnie od tego, czy przybiera on akurat formę medytacyjnego spaceru, uziemiającego biegu, czy też płynnych ruchów Qigong i jogi, łączy mnie z duchową esencją otaczającego mnie świata. Miałem również okazję doświadczyć głębokiej, uzdrawiającej mocy masażu oraz intymnych momentów i serdecznych rozmów z najbliższymi. Wszystkie te sposoby łączenia się z naturą i innymi ludźmi odgrywają nieocenioną rolę w dbaniu o moje zdrowie duchowe i emocjonalne.

Przełączanie się z „trybu terapeuty” na „tryb mnie” to istotny element samoopieki. Obejmuje ono zrzucenie swojej tożsamości zawodowej i przyjęcie słabości i wrażliwości. Jest to droga do autentycznego wyrażenia siebie, pozwalająca nam uczestniczyć nie tylko w bólu i rozwoju osób, którym pomagamy, ale również w naszych własnych doświadczeniach, emocjach i miłości. Ta otwartość pogłębia nawiązywane przez nas więzi i dodatkowo wzbogaca naszą podróż duchową.

Podsumowując, elementy centralne ścieżki duchowej to odkrywanie własnej misji życiowej i służba innym, a nie koncentrowanie się na osobistych osiągnięciach. Poświęcając się tym wyższym powołaniom, nie możemy jednak zapominać o znaczeniu samoopieki. Zachowywanie delikatnej równowagi między naszą misją duchową, a życiem osobistym wymaga szacunku wobec własnej potrzeby odpoczynku, potrzeby refleksji i pielęgnacji. Samoopieka staje się świętą podróżą, która wzbogaca zarówno nasz cel duchowy, jak i życie osób, których dotykamy naszą miłością i współczuciem. Samoopieka to sztuka odnajdywania harmonii w swego rodzaju tańcu toczącym się między naszym powołaniem, a światem wewnętrznym, a także głęboka i przynosząca spełnienie podróż służby i samopoznania.

Z serdecznym współczuciem i poświęceniem,

Twój Nisarga

Po więcej śledź facebookowy profil Nisargi – kliknij tutaj

Autorem tekstu jest Nisarga Eryk Dobosz – założyciel Integral Body Institute, trener pracy z ciałem i oddechem, terapeuta masażu, certyfikowany w wielu technikach, specjalizujący się w Biodynamicznym Oddechu i Uwalnianiu Traumy (BBTRS), Mięśniowo Powięziowym Uwalnianiu Energetycznym (MER) oraz terapii czaszkowo-krzyżowej i Lomi Lomi Nui.